Τιμή στους Τρεις Ιεράρχες
«Καλωσορίζουμε την Ελλάδα, τη χώρα τής φιλοκαλίας, τη χώρα του Βασιλείου, του Γρηγορίου και του Χρυσοστόμου... » έγραφε η γαλλική εφημερίδα "LE MONDE", όταν μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το έτος 1979.
Από τον 11ο αιώνα και κάθε χρόνο στις 30 Ιανουαρίου τιμάμε τη μνήμη των Τριών Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας και Οικουμενικών Διδασκάλων, του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννη του Χρυσοστόμου.
Οι μαθητικές μας αναμνήσεις έχουν συνδέσει αυτή τη γιορτή με τα σχολεία να πηγαίνουν με τον σημαιοφόρο τους στην εκκλησία βαστάζοντας τη σημαία με την εικόνα των Αγίων και την ονομασία του Σχολείου. Ζωγραφίζαμε και αναφερόμαστε στο έργο των τριών μεγίστων φωστήρων της τρισηλίου θεότητος, όπως μας λέει το απολυτίκιό τους.
Δεν υπάρχει γνωστικό αντικείμενο από αυτά που διδάσκονται σήμερα τα παιδιά μας που δεν θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στο πολύπλευρο επιστημονικό έργο των τριών ιεραρχών και αυτό οφείλουμε να κάνουμε και σήμερα όπως και κάθε ημέρα.Να τους έχουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί ως παράδειγμα στη διδασκαλία μας ώστε να εμπνέονται κι από εμάς οι μαθητές μας να μελετήσουν το έργο τους και τις διδαχές τους.
Ας εκμεταλλευτούμε όλοι παιδαγωγικά τη σημερινή ημέρα γιορτής και όχι αργίας καθώς βασική αρχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας κατά τους Μεγάλους Ιεράρχες είναι το παράδειγμα. Να λειτουργεί δηλαδή ο εκπαιδευτικός ως πρότυπο. Το σημαντικότερο δηλαδή χαρακτηριστικό του αληθινού παιδαγωγού σύμφωνα με τη διδασκαλία των Τριών Ιεραρχών, είναι η συμφωνία μεταξύ των πράξεων και των λόγων «ή μη δίδασκε ή δίδασκε δια του παραδείγματος» έλεγε ο Γρηγόριος ο Θεολόγος προσθέτοντας «μισώ τη διδασκαλία που είναι αντίθετη στο βίο», όπως και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος συμπληρώνει: «Τον δε παιδεύοντα, ου διά ρημάτων μόνον, αλλά διά πραγμάτων παιδεύειν χρή»
Το πιο ουσιώδες μάθημα για τους Τρεις Ιεράρχες ξεκινά από τον εκκλησιασμό των μαθητών και την επίσκεψη στις εκκλησίες που αποτελούν Κιβωτό της παράδοσης και της Παιδείας του λαού μας.
Οι Τρεις Ιεράρχες ήταν άνθρωποι σοφοί, που αγάπησαν τα γράμματα και που με τα σοφά τους λόγια, αλλά κυρίως με το ίδιο τους το παράδειγμα και τη ζωή που έζησαν, μας έδειξαν πόσο μεγάλη αξία έχει η μόρφωση στη ζωή μας.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνουν οι Τρεις Ιεράρχες στον δάσκαλο και στους γονείς.Η «πολιτεία» του δασκάλου, η ζωή και οι πράξεις του, το παράδειγμά του, όχι η απλή διδασκαλία του, είναι αυτά που οδηγούν στην παιδεία.
Μια κι αυτός με Αγάπη ανιδιοτελή, υπομονή, αφοσίωση, ψυχική ηρεμία και ανθρωπιά βρίσκεται συνεχώς δίπλα στους μαθητές του.
Τιμάμε τους Τρεις Ιεράρχες ως Χριστιανοί, ως Έλληνες, ως δάσκαλοι και ως γονείς μαθητών.
Ως Χριστιανοί, γιατί στερέωσαν τη Χριστιανική ορθόδοξη πίστη. Ως Έλληνες, γιατί διέγνωσαν τη μεγάλη πολιτιστική αξία του κλασσικού αρχαιοελληνικού μας πολιτισμού και διέδωσαν τα ελληνικά γράμματα.
Τιμάμε ακόμα τους Τρεις Ιεράρχες εμείς, οι δάσκαλοι, ως λαμπρούς παιδαγωγούς.
Η μεγάλη παιδαγωγική αξία της διδασκαλίας και των συγγραμμάτων τους για την ορθή αγωγή και ανατροφή των νέων είναι αξεπέραστη και διαχρονική. Αλλά περισσότερο από τα λόγια και τα γραπτά τους οι Τρεις Ιεράρχες στέκουν ανάμεσά μας παιδαγωγοί άφταστοι με το παράδειγμα της πράξης και της ζωής τους. Μιας ζωής γεμάτης αγώνες για το καλό, για το υψηλό, για το σεβασμό προς τον άνθρωπο και τον Θεό.
Οι μεγάλοι της Εκκλησίας μας διδάσκαλοι, με τα φωτισμένα τους πνεύματα είχαν πολύ σωστά αντιληφθεί ότι για να αλλάξει η ανθρωπότητα πρέπει να δοθεί έμφαση στην παιδεία. Αυτή ήταν η αρχή και η βάση μιας φωτισμένης κοινωνίας, όπως την οραματίστηκαν και όπως θέλησαν να την πλάσουν οι Τρεις Ιεράρχες. Αυτοί οι φωστήρες του Πνεύματος τιμούνται σήμερα απ’ όλο το χριστιανικό κόσμο για την όντως τόσο πολύτιμη προσφορά τους.
Αυτούς λοιπόν αξίζει να μιμούμαστε και να έχουμε όλοι και ιδιαίτερα οι νέοι προστάτες στη ζωή.Ας βάλουμε λοιπόν τους αγίους μας οδοδείχτες στη ζωή μας, γιατί από τότε μέχρι σήμερα μας δείχνουν το σωστό δρόμο προς τον ουρανό, και ας γίνουμε όχι μόνο των λόγων τους εραστές, αλλά και προπάντων των έργων τους μιμητές, γιατί γιορτή Αγίου σημαίνει μίμηση Αγίου.